Dan ben je zeker niet de enige. Ik weet ook als geen ander hoe verleidelijk het is om je te concentreren op anderen, om je van jezelf af te leiden door te sporten, uit te gaan of een Netflix-serie te kijken. Maar die blik constant naar buiten richten, maakt ons van binnen eenzaam. Daarom word je er gelukkiger van om regelmatig even ruimte voor jezelf te maken en jezelf aandacht te geven. Ik ga zelf het liefst wandelen, maar als ik druk ben, zet ik soms zelfs even een blok in mijn agenda.
In mijn boek ‘De vrijheid om voluit te leven / de kracht van natuurlijk leiderschap’ schreef ik er het volgende over.
Het is ongelofelijk hoeveel mensen hun aandacht bijna uitsluitend naar buiten richten. Als student richt je je op je studie en op je sociale leven. Je wilt een plek veroveren in de maatschappij, je wilt erbij horen. Als volwassene richt je je aandacht op werk en gezin, ouders, vrienden en vriendinnen, sporten en wellicht nog meer studie.
“En wanneer heb je dan aandacht voor jezelf?”, vraag ik aan mijn coachees. “Als ik sport, uit ga met vrienden en werk.” Het lijkt erop dat aandacht voor jezelf dus vaak wordt ingevuld als ‘iets doen voor jezelf of met anderen waar je plezier aan beleeft of door ontspant’.
Maar misschien is het wel zo dat de aandacht voor jezelf ontbreekt, voor wat jou bezighoudt, hoe jij je voelt en wat jij nodig hebt. Dat je daar geen vanzelfsprekende verbinding mee maakt als je sport, met vrienden op stap gaat of werkt. Je met jezelf verbinden krijgt bijna niemand mee in de opvoeding. Vaak zijn het waarden die je van huis uit meekrijgt als voor anderen klaarstaan, je verantwoordelijkheid nemen, afmaken waar je aan begint en sterk zijn (wat dat dan ook betekent), die jou bewust en onbewust drijven.
Moet je dan egocentrisch worden om bij jezelf stil te staan en je met jezelf te verbinden? Natuurlijk niet. Uit ervaring weet ik dat het eerder het tegendeel is. Voor mij is bij jezelf stilstaan de eerste stap in het ontwikkelen van je natuurlijk leiderschap. Als je niet bereid bent tijd te nemen voor jezelf en niet stilstaat bij je behoeften in al je beslissingen en acties, wie ben je dan? Als jij jezelf niet kent, je het niet belangrijk vindt hoe je je voelt, niet weet wat je nodig hebt en sterker nog, jezelf misschien negeert, hoe denk je dan gelukkig en vrij te kunnen zijn? Of je te kunnen verbinden met anderen?
Om met jezelf te verbinden is het belangrijk om je hoofd en hart met elkaar in verbinding te brengen. Pas dan kun je je gevoel gaan erkennen. Vaak denken en handelen we veel te veel vanuit onze ratio, dat gaat ons namelijk makkelijk af. Maar wanneer je je ratio kunt verbinden met je gevoel, gebeurt er iets bijzonders. Dan ontstaat er een echte verbinding met jezelf.
Maar hoe werkt dat dan, voelen? Ik vertel er meer over in mijn boek ‘De vrijheid om voluit te leven/ de kracht van natuurlijk leiderschap.’
