Twee weken geleden zat ik even in een dip. Een relatiedip. Mijn brein verzamelde alle argumenten waarom ik gelijk had en wat er vooral aan mijn echtgenoot lag. Maar ja, ik weet het ook wel, dit gaat me niet helpen.
Terwijl ik dit schrijf, heb ik even een ‘Brené Brown momentje’: Durf ik mezelf hier zo kwetsbaar op te stellen? Ben ik zo moedig? Mijn dilemma is natuurlijk niet uniek. Zoals Paul Verhaeghe zegt: “Individuele problemen zijn altijd collectieve problemen.” Ik voel me uitgedaagd. Dus, let’s go.
Ik ging uit eten met een lieve en dierbare vriendin. Ik haalde haar thuis op en daar vertelde ik al huilend mijn verhaal. Ze reageerde warm en met compassie. “Zal ik eten bestellen in plaats van uit eten gaan?” Ik voelde me gezien. Lief hoe ze meteen begreep dat ik met mijn tranen liever niet in een restaurant wilde zitten. Ook al heb ik soms de neiging me vooral terug te trekken in mezelf als ik het even moeilijk heb, elke keer voel ik weer hoe fijn het is om te delen. Juist als het even minder lekker gaat.
Wat mijn vriendin opviel, is dat ik ‘zo hard aan het werk’ was. Opeens vroeg ze me: “Wil je een kaart trekken?”. Ik weet dat zij zo’n prachtige set kaarten heeft die je op de een of andere manier precies richting geeft. Ik was nieuwsgierig. De kaart die ik koos, had een afbeelding van een engel met een klok tegen een verstilde winterse achtergrond.
Ik ben me ervan bewust dat dit soort kaarten altijd geschreven zijn naar universele problemen. Problemen waar iedereen mee kampt en die altijd wel toepasbaar zijn op een aspect van je leven. Toch werd ik geraakt door de tekst:
‘Het is tijd om de oude urgentie los te laten en de zaken vanuit een veel helderder perspectief te bekijken. Ontspan en laat de vastberaden wanhoop los die je drijft. Probeer niet je wil op te dringen aan slechts één optie. Wanneer je denkt dat er maar één oplossing is om aan je behoeften te voldoen of om je gelukkig te maken, blokkeer je vele andere mogelijke oplossingen die op jouw pad komen. Kies ervoor om vredig te zijn in het heden. Houd dus een open oog voor nieuwe en onverwachte kansen om je heen. Het zal je misschien verbazen waar ze je naartoe leiden.’
Ik werd op slag rustig.
