Skip to main content

Onlangs heb ik mezelf op iets betrapt. Ik ontdekte dat mijn drijfveren om betekenisvol bezig te zijn, vooral waren gericht op de buitenwereld. Die drijfveren bleken mij achteraf vaak in de verkeerde richting te laten kijken. Ik besteedde toch te weinig aandacht aan mezelf. 

Het afgelopen jaar heb ik een moeilijk jaar gehad. In januari kreeg ik Corona en dat ging over in Long Covid. Ik had moeite me te concentreren en ik was  gevoelig voor te veel prikkels. Ik heb daardoor heel weinig gewerkt, alleen het coachen lukte me door veel rust voor- en achteraf te nemen. Aan de achterkant heb ik wel op een heel rustig tempo van alles ontwikkeld, maar daarover later meer. Het was vooral een jaar waarin ik veel spiegels voorgehouden kreeg.

Omgaan met niet uitgekomen verwachtingen, teleurstellingen, uitzichtloosheid. Vaak kreeg ik te horen dat mijn boek mij nu zelf wel goed van pas zou komen en dat was ook zo. Ik moedigde mijzelf aan niet in het verzet te gaan, mee te veren, verdriet toe te laten en weer vooruit te kijken. En nu, na ruim negen maanden van alles geprobeerd te hebben, voel ik me gelukkig weer rustig, ik heb weer vertrouwen in mijn lijf en in de toekomst en ik werk weer.

Wat dit jaar mij heeft gebracht.

Wat ik vooral geleerd heb is om ruimte te maken voor waar ik rustig van word, waar ik van ga stralen en vooral hoe ik in balans kan blijven. Ik noem een aantal ideeën waar jij misschien ook iets aan hebt. 

  • In de ochtend begin ik nu met yoga en meditatie. Vanochtend viel mijn oog op een interessant artikel over de werking van meditatie. Voor mij leidt het tot verbondenheid met mezelf, ik word er rustig van ’s ochtends eerst dicht bij mezelf te zijn. 
  • Af en toe dans en zing ik even (als niemand erbij is)  tussen het werken door. Daar krijg ik zo’n lekkere energie van! 
  • Verder wandel ik elke dag (dit heeft een aantoonbaar positief effect op de hersenen). 
  • Ik besteed meer aandacht aan voeding die mij echt ‘voedt en waar mijn lichaam goed op reageert.    
  • Ik probeer meer in het nu te zijn en me steeds af te vragen waar ik behoefte aan heb en me minder te laten leiden door wat ik vind dat moet of door wat ik altijd al zo deed.

Het voelt nu alsof ik mezelf koester en daarmee breng ik mijzelf in balans. En het mooie is dat ik weer veel meer aankan en lekker aan het werk ben, waarbij ik oplet dat ik mezelf zo min mogelijk onder druk zet.

Natuurlijk zijn er allerlei manieren en die zijn voor iedereen persoonlijk weer anders. Maar de eerste stap is ruimte maken. Ruimte om jezelf ook daadwerkelijk centraal te stellen, jezelf in een optimale conditie te brengen en te gaan stralen. Met een lange winter voor de boeg is dat best een goed idee.